Faktoring to rodzaj działalności finansowej polegającej na wykupie nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw, należnych im od odbiorców z tytułu dostaw towarów lub usług, połączony z finansowaniem klientów oraz świadczeniem na ich rzecz dodatkowych usług. Faktoring jest formą krótkoterminowego finansowania dla podmiotów gospodarczych stosujących wobec swoich odbiorców terminy płatności tzw. kredyty kupieckie. W ramach faktoringu firma otrzymuje środki finansowe zamrożone w fakturach z odroczonym terminem płatności wystawionych na swoich kontrahentów.
Z ekonomicznego i prawnego punktu widzenia (definicja Ottawska, 1988), firma faktoringowa wykonuje co najmniej dwie z czterech czynności:
- finansuje bezsporne i niewymagalne należności; wypłata z tytułu nabytych faktur, kluczowy element dla przedsiębiorców dążących do skrócenia cykli spłaty należności
- prowadzi sprawozdawczość i konta dłużników; raportowanie do Klienta o stanie bieżącym wierzytelności przy wykorzystaniu systemu online
- egzekwuje należności; monitorowanie wierzytelności, profesjonalna obsługa nabytych wierzytelności po przez monity, wezwanie do zapłaty, dyscyplinowanie odbiorców
- przejmuje ryzyko wypłacalności odbiorcy; umożliwia poprawę bilansu, przejęcie ryzyka braku zapłaty za wierzytelność
Faktoring - strukturyzowane produkty krótkoterminowego finansowania obrotowego.
Finansowanie obu stron bilansu przedsiębiorstwa
Schemat działania klasycznej transakcji faktoringowej
Dostawca – przedsiębiorca podpisujący Umowę Faktoringową z Faktorem
Odbiorca – odbiorca towarów/usług od Dostawcy płaci bezpośrednio do Faktora
Faktor – wykupuje faktury, udziela finansowania Dostawcy, administruje wierzytelnościami
- Towar/usługa
- Faktura
- Wypłata zaliczki (90%) za fakturę
- Zapłata za fakturę
- Rozliczenie pozostałej należności (10%)
